Een Bron van Leven voor Arabieren in Rotterdam

door Nico Bontenbal, medewerker E&M City-Mission

In Rotterdam-Noord startte in oktober een nieuwe missionaire gemeenschap onder de naam Bron van Leven, die in het bijzonder Arabischtaligen en Noord-Afrikanen welkom wil heten. Een gesprek met Fred Kappinga en Samer Younan over dit initiatief.

Wat is het doel van dit initiatief?

Samer: ‘Het doel van dit initiatief is om een stabiele Arabisch-Nederlandse gemeenschap te vormen waar mensen zich veilig voelen en waar mensen met Jezus in aanraking worden gebracht. De afgelopen vier jaar heb ik het Kruispunt geholpen om missionaire samenkomsten te organiseren. We merkten hoe fijn mensen het vonden om samen te komen en hoe open ze stonden voor het evangelie. Er kwamen enkele mensen tot geloof en er ontstond verlangen naar een eigen samenkomst, een veilige plek, een christelijke gemeenschap. Met name onder vluchtelingen is er grote openheid voor het evangelie. Er liggen een aantal boten voor de opvang van vluchtelingen in de Rotterdamse haven. Op één zo’n boot zitten 1400 vluchtelingen waaronder veel mensen uit Jemen en Syrië. Velen van hen komen graag om meer over God te horen. Het is belangrijk dat het een samenkomst is waar iedereen zich veilig genoeg voelt om te komen en waar de boodschap van Jezus Christus in openheid en met liefde gedeeld kan worden.’

Hoe krijgen de Arabieren aandacht binnen het geheel van ICF Rotterdam-Noord?

Samer: ‘Vanwege de taal en cultuur is het belangrijk dat ze eigen samenkomsten hebben waar naast het Nederlands het Arabisch klinkt bij de uitleg van het evangelie en bij het zingen van liederen. Op zondagmorgen is er een Arabisch-Nederlandse samenkomst in het kerkgebouw van de CGK. Op dinsdagavond is er een Bijbelstudiegroep en elke week zijn er twee ochtenden voor Arabische of Noord-Afrikaanse vrouwen. De ene gericht op creativiteit en gezelligheid, de andere gericht op Bijbelstudie.’

Hoe is het om vanuit een bestaande missionaire gemeenschap aandacht te gaan geven aan een nieuwe cultuurgroep?

Fred: ‘Wij wonen in het oude noorden, midden tussen mensen uit de Arabische cultuur. Toen we hier kwamen wonen, kreeg ik kookles van een Marokkaanse dame die me leerde koken met de tajine en couscous uit de stoompan. Zij nam me mee naar de winkeltjes in de Zwart Janstraat, die een Marokkaanse winkelboulevard is tegenwoordig. Ik was gefascineerd toen ik zag dat dit echt een stukje Noord-Afrika was vlak bij ons huis.

Ik heb negen jaar als buurtpastor gewerkt. Ik merkte in die tijd dat mensen uit Arabische en islamitische culturen prima konden deelnemen aan diaconale activiteiten, maar dat het geloofsgesprek daar bijna nooit op gang kwam. We werkten prima samen in het naaicafé of bij het invullen van formulieren, maar ik ben toch wel heel enthousiast over het evangelie van Jezus Christus. Het lukte niet zo goed om daar het vrije gesprek over aan te gaan. Dat kwam ook omdat ik het diaconaat daar niet voor wilde misbruiken. Maar het verlangen bleef, speciaal voor de mensen vanuit de Arabische cultuur. Bij dit nieuwe werk onder Arabischtaligen dat we samen met het Kruispunt zijn gestart, zetten we juist in op de verkondiging van het evangelie. Zo zien we welke mensen daarvoor openstaan en die kunnen we dan met een open vizier tegemoet treden.’

De bevrijdende kracht van het evangelie

Als ik Fred vraag wat de Rotterdamse kerken aan dit initiatief hebben, is hij even stil en vertelt dan een verhaal van een Bijbelstudie over vergeving: ‘De leider van de Bijbelstudie vroeg aan de groep of ze het moeilijk vonden om te vergeven. Een Syrische vluchteling vertelde dat hij door een raket zijn vrouw, dochter en moeder had verloren. Een vreselijk verhaal, maar hij vertelde hoe hij van Jezus de kracht kreeg om degene te vergeven die de raket had afgevuurd en degene die de opdracht ervoor had gegeven. Zo’n klein verhaal laat zien wat we als gevestigde kerken kunnen leren van nieuwe christenen. Het laat ons de bevrijdende kracht zien van het evangelie.’

Troost

Sommige kerken in de grote steden hebben decennia tevergeefs geprobeerd de brug te slaan naar migranten. Fred: ‘Het kan zijn dat je andere bevolkingsgroepen mist in je kerk en dat het jou als traditionele kerk niet goed lukt om hen te bereiken. Dan is het troostend om te beseffen dat we als christenen in Rotterdam in zekere zin samen één kerk zijn. Dan kun je toch dankbaar zijn dat een ander deel van het lichaam daar wel zijn roeping en bediening in heeft en dat God dat zegent. Daarin kun je elkaar steunen en samenwerken.’

Blijven de Arabieren een aparte groep binnen ICF Rotterdam-Noord?

Fred: ‘Ik merkte enkele jaren terug op de zomerschool van Evangelie & Moslims dat moslims van de islamitische universiteit die ik daar ontmoette heel andere vragen aan mij stelden dan dat ik had gelezen in de boeken van Tim Keller. Dus onze westerse, individualistische vragen over God zijn heel andere vragen dan de vragen die mensen uit de islamitische cultuur stellen. Dat merk ik nu ook met deze groep. De Bijbellessen, het pastoraat en de preken voor deze groep vragen echt een eigen benadering. Het is belangrijk dat er een eigen community, een veilige plek is voor mensen uit de Arabische en islamitische culturen die het christelijk geloof willen ontdekken en daarin willen groeien. Dat ze dat in hun eigen taal en cultuur kunnen doen. Het evangelie communiceert het beste via de hartstaal. Dat is belangrijk en moet dus blijven bestaan. Het is wel zo dat we alles tweetalig doen: Arabisch én Nederlands. Want mensen komen naar Nederland en willen ook integreren en bezig zijn met de Nederlandse taal. Dat lukt de eerste generatie niet altijd optimaal, maar voor de tweede en derde generatie is deze verbinding met de Nederlandse taal en cultuur belangrijk. ICF Taalcafé is een mooie manier waarop we als Bron van Leven en ICF samen op kunnen trekken. Het jeugdwerk kunnen we ook samen doen en we gaan actief op zoek naar meer mogelijkheden voor dwarsverbanden. Daarom hebben we ook de website van Bron van Leven ondergebracht bij de website van ICF Rotterdam-Noord. Als mensen op zoek zijn naar Bron van Leven ontdekken ze dat het een onderdeel is van een groter geheel. Dus aan de ene kant een homogene Arabische community, maar wel als onderdeel van een interculturele kerk. En aan ons is het om te zien hoe we bruggen kunnen slaan en verbanden kunnen leggen, zodat mensen ook worden uitgenodigd om deel te worden van het grote geheel. En als ze alleen deel willen blijven van deze homogene groep is dat ook prima. Als ICF houden we natuurlijk het interculturele ideaal: Eens zullen we daar allen staan voor Gods troon met alle talen, volken en naties. Dus laten we daarvoor oefenen.’

Hoe kunnen de kerken in Rotterdam dit project ondersteunen?

Samer: ‘Ik ben heel blij dat de NGK en de CGK dit initiatief steunen en hoop dat ook andere kerken met ons gaan samenwerken. Gemeenteleden kunnen op allerlei manieren betrokken zijn. Wij zijn op zoek naar mensen die simpelweg willen helpen met het rijden van vluchtelingen van en naar de kerk. De dienst op zondag begint om half tien dus als je wilt helpen kun je daarna nog naar je eigen dienst gaan. Daarnaast zijn we op zoek naar mensen die de kinderclub willen organiseren. Arabische ouders zijn hun kinderen graag ter wille. Dus als er een leuke kinderdienst is, motiveren de kinderen de ouders om iedere zondag naar de kerk te gaan.

We zijn ook nog op zoek naar mensen die willen helpen met de muziek in de dienst zodat we zowel Arabische als Nederlandse liederen kunnen zingen. Ook technische mensen zijn altijd handig voor in een startende kerk.’

Fred vult nog aan dat gemeenteleden uit de Rotterdamse kerken hun Arabische contacten altijd kunnen meenemen naar de activiteiten van Bron van Leven. Ook benadrukt hij het belang van gebed voor deze groep mensen. Samer: ‘Als we elke morgen bidden “Vader, laat die mensen Christus in ons zien”, dan zal God werken. Wanneer we de mensen die God op ons pad brengt dan meenemen naar deze nieuwe gemeenschap, zal die groeien en bloeien en zal het een plaats zijn waar Gods liefde verspreid wordt. Een bron van Leven.’

Wil je mensen op deze samenkomsten wijzen of hen meenemen naar Bron van Leven, kijk dan op de website.

Dit artikel verscheen in ons kwartaalblad Orientatie (nummer 154, maart 2024)

Lees meer artikelen uit Oriëntatie online en/of meld u aan om het blad 4x per jaar gratis thuis te ontvangen.