De grootste picknick ooit!

De komende weken komen er vast prachtige dagen voor een picknick. Het is heerlijk om samen in het gras te zitten terwijl je geniet van lekker eten en mooie verhalen hoort. Vertel dan eens over de grootste picknick ooit!

Overvloed

Er is een liedje van Kinga Ban, de vroegere zangeres van Sela, dat mij een keer greep toen ik aan het koken was. Mijn zoon zat aan de keukentafel een hijskraan te tekenen, ik sneed uien en waste tomaten en was – eerlijk is eerlijk – erg moe en leeg.  

Een stukje van het liedje ging zo:

De deur staat voor je open,
Kom je even binnenlopen,
Om te eten en te praten,
Al je onrust los te laten,
Want je bent toch niet vergeten,
Dat je altijd hier mag eten…
Deel met mij in de overvloed, er is genoeg,
Voel je vrij jezelf te zijn, je bent en blijft altijd welkom.

Wat mij trof is dat Kinga hier zingt over ‘overvloed’.  Overvloed betekent dat er genoeg is. Meer dan genoeg zelfs, zoals de psalmist in Psalm 23 zegt: “mijn beker vloeit over.” Iets in mij wil bij dat vers al gelijk gaan mopperen: verspilling, onzin en vlekken op het kleed. Toch staat het in de psalm. Wat de psalmist wil laten zien is een beker die met zoveel vrolijkheid en gulheid is volgegoten dat de drank over het randje klotst. Een overvloed aan eten en drinken is in de Bijbel ook een beeld van de overvloed aan liefde en genade. Er is zoveel, dat er altijd over is, dus je kunt nooit tekort komen. Wie je ook bent, hoe je ook gebroken bent, je blijft welkom. Je bent beschermd door de hoogste Koning, dus niemand kan je er wegsturen.

Meer nog dan in de Nederlandse cultuur drukken veel moeders uit het oosten hun zorg en liefde uit in het koken. Ze laten hun liefde zien in de tijd en de aandacht waarmee ze het eten voor hun gezin of gasten klaarmaken. Het is tastbaar – nee eetbaar – geworden liefde. Ze zijn blij en trots, als er meer dan genoeg is. Als het eten goed en smakelijk is. Met de restjes gaan ze dankbaar en zorgvuldig om. Met eten delen laat je je liefde zien. Ik ben verbaasd, ik leer ervan, ik vind het mooi.

Het omgekeerde kun je ook voelen. Zorgen om het dagelijks brood, het ervaren van tekort of het vroeger tekort gekomen zijn aan voedsel, zorg of liefde. Een stem kan het omgekeerde hebben gefluisterd tegen ons of onze vriendinnen. Namelijk: “er is niet genoeg en zeker niet voor jou.” Schaamte over armoede kan in harten rondzeuren als: “Je bent het ook niet waard om voor te zorgen. Om genoeg te hebben. Er is iets mis met je.” Sommige moeders die tobben om rond te komen, zijn bang dat hun kinderen dit zo zullen ervaren. Of dat anderen zo over hun kinderen zullen oordelen: minder-waard. Niet waard om genoeg te hebben.

Mijn gebed is, dat onze moslimvriendinnen mogen ontdekken wat God wil. Dat God niet alleen zelf genoeg heeft – want dat geloven ze meestal wel. Ik hoop dat ze mogen ontdekken dat Hij absoluut wil dat zij ook genoeg hebben. Dwars door al het tekort van de wereld zegt Hij: “Ik heb genoeg genade, meer dan genoeg liefde voor je. Je bent het mij helemaal waard.” Misschien ook wel door wat jij laat zien en door wat je over Hem vertelt.

Organiseer een picknick!

De komende weken komen er vast prachtige dagen voor een picknick. Het is heerlijk om samen te genieten van eten, het zitten in het gras, de ruimte voor de kinderen om te spelen. Organiseer een picknick, neem wat lekkers mee om uit te delen, speel spelletjes of praat gezellig bij. En als je daar dan toch zit, hoe zou het dan zijn om te vertellen over een andere picknick? Stel het gewoon eens voor: “Zal ik je een verhaal vertellen? Uit het Woord van God?”. Iedereen houdt van verhalen luisteren, en de Heilige Geest spreekt door de verhalen uit de Bijbel. De verhalen die je uit je hoofd kent, zijn in de Oosterse cultuur de verhalen van je hart. Verhalen vertellen is voor veel mensen ook de manier waarop levenslessen en bemoedigingen worden doorgegeven. Een verhaal is bijna altijd welkom! Misschien kun je het volgende verhaal wel vertellen. Om het helemaal te kunnen vertellen, zul je het wel moeten oefenen. Maar dan heb je het voortaan ook altijd bij je om te delen!

(Dit verhaal staat in alle evangeliën vermeld. In Markus staat hoe Jezus de mensen ging vertellen over Gods Koninkrijk, in Johannes hoe hij alle zieken genas. Voor het verhaal hier onder is voornamelijk het evangelie van Markus gebruikt, Markus 6:30-44, maar is ook de genezing van de zieken genoemd. Het is een kort verhaal, zodat je het gemakkelijk kunt leren, vertellen en erover napraten.)

“Op een dag is Jezus op reis. Hij is lopend, met zijn leerlingen. Een stukje van de reis gaan ze met een boot, naar een plekje om uit te rusten. Aan de rand van een groot meer zijn veel heuvels. Er is gras, het is een lege plek, ver buiten de stad. Maar als Jezus daar komt, staan er al heel veel mensen te wachten! Ze zijn allemaal naar Jezus toegekomen. Ze zijn hem komen zoeken. Ze hebben hun zieke mensen meegenomen. En als Jezus de mensen ziet, voelt hij medelijden met ze. Ze zien er uit als schapen die geen Herder hebben. Er is niemand die ze de weg wijst of voor ze zorgt. De mensen hebben ook al hun zieke familieleden en vrienden meegenomen. Ze leggen ze op de grond bij Jezus’ voeten neer en wachten af.  Ze hebben toch gehoord dat hij de mensen beter maakt! Er komen steeds meer mensen bij. Jezus geneest de zieke mensen. En Hij vertelt ze over God.

De zon zakt achter de heuvels. Het wordt al minder licht, straks is het helemaal donker. De leerlingen van Jezus maken zich zorgen. Er zijn hier zoveel mensen. Wie zorgt er dat er eten is voor ze?

De leerlingen lopen naar Jezus toe. Ze zeggen: Heer, het is al laat. Stuur de mensen toch weg! Als ze nu gaan lopen, dan kunnen ze misschien nog wat eten gaan kopen voor zichzelf, als ze bij dorpjes of huizen komen. Misschien… Maar Jezus zegt: De mensen hoeven niet weg. Geven jullie ze maar te eten.

De leerlingen schrikken. Maar Heer, zeggen ze : we hebben hier helemaal niets. Moeten wij dan brood kopen voor al die mensen? Dat kan toch helemaal niet! Zelfs … euro zou nog niet genoeg zijn om iedereen een klein stukje brood te geven. En dat is veel te weinig! Dan zegt Jezus: Hoeveel brood hebben jullie bij je?  De leerlingen kijken: we hebben alleen vijf broden en maar twee vissen. Dat is dit jongetje komen brengen.

Jezus zegt: Breng ze bij mij. Dan zegt Hij tegen de mensen, dat ze in het gras moeten gaan zitten, in groepen. [Misschien wel zoals wij hier nu zitten!] En Jezus pakt het brood aan, en de vissen. Jezus kijkt naar de hemel en zegent het eten. Dan breekt hij het brood in stukken. Hij geeft de stukken aan de leerlingen, en die delen het uit aan de mensen. Dan deelt Jezus ook de vis in stukken.

Iedereen eet. En iedereen krijgt genoeg. Niemand heeft meer honger, daar op het gras bij het meer.

Na het eten verzamelen de leerlingen van Jezus al het eten dat over is. Als de leerlingen het brood dat over is bij elkaar leggen, zijn er wel twaalf manden brood over! Er hebben meer dan 5000 mensen gegeten. En er was meer dan genoeg.”

Je kunt met elkaar praten over het verhaal, en bijvoorbeeld de volgende vragen nog bespreken:

• Wat vind je bijzonder aan dit verhaal? Of wat begrijp je niet?
• De dingen die Jezus doet, zeggen iets over God. Wat zegt dit verhaal over God?
• Wat zou Hij aan jou willen vertellen met dit verhaal?
• Wat zou jij doen als je een van de mensen uit die groep was?