In september verscheen in het magazine van de TU Kampen een interview met Samer Younan, evangelist en medewerker bij Evangelie & Moslims. Samer vertelt over zijn reis naar en belevenissen in Nederland en zijn groei in geloof. Ook geeft hij belangrijk advies aan de kerken in ons land.<\/p>\n
Tekst: Eline Akkerman.<\/p>\n
Voor Samer Younan (38) heeft ‘grenzeloos geloven’ een bijzondere betekenis. Hij stak letterlijk grenzen over toen hij in 1999 op 21-jarige leeftijd Syri\u00eb ontvluchtte. Hij wilde met een vervalst paspoort via Hongarije en Oostenrijk naar Duitsland reizen. Bij de grens werd hij opgepakt en tot een half jaar detentie veroordeeld. In de Oostenrijkse cel las Samer voor het eerst uit de Bijbel.<\/p>\n
“In de Oostenrijkse gevangenis lag een Bijbel in het Arabisch. Wat ik daarin las raakte mijn hart.” Samer voelde vrede en Gods aanwezigheid en besloot zijn leugens op te biechten en terug te gaan naar Syri\u00eb. Eerst stond er die dag nog een medische controle gepland. In het ziekenhuis werd hij onverwacht alleen achter gelaten. Een oom uit Duitsland haalde hem op en wilde niet dat hij terug zou gaan naar Syri\u00eb. Op advies van advocaten vroeg hij asiel aan in Nederland. <\/p>\n
Liefde en trouw<\/strong> “In de Oostenrijkse gevangenis lag <\/strong>een Bijbel in het Arabisch. Wat ik <\/strong>daarin las raakte mijn hart” <\/strong><\/span><\/p>\n<\/td>\n<\/tr>\n<\/tbody>\n<\/table>\n De Here dienen in Kampen <\/strong><\/p>\n “Vanaf de eerste dag dat ik in God geloofde ging ik op een of andere manier evangeliseren. Betty moedigde mij aan om naar de Theologische Universiteit in Kampen te gaan. Ik vond het ook belangrijk om me te verdiepen in de achtergrond van de geloofsinhoud van Nederlandse christenen. Uiteindelijk als je mensen wilt dienen, of namens hen de Here gaat dienen, is het belangrijk elkaar goed te leren kennen.”<\/p>\n Ontgroening<\/strong> “Vanaf de eerste dag dat ik in God geloofde ging ik op een of andere manier evangeliseren”<\/p>\n Wil je mijn fiets terugzetten? Die nederigheid kent Samer zelf ook, blijkt als hij over zijn studententijd vertelt. “Eerst had ik een fiets om naar de universiteit en het station te gaan, maar op een ochtend stond hij er niet meer, dat was jammer. Ik heb een briefje op de plek gehangen met daarop de tekst: ‘Wil je mijn fiets terugzetten? Maar als jij hem meer nodig hebt dan ik, wens ik je Gods zegen.’ Dat maakte dat ik me beter voelde.”<\/p>\n Gebrek aan evangelisten<\/strong>
“Na drie maanden in Nederland ontmoette ik Betty, een vrijgemaakt-gereformeerde weduwe met zes kinderen, die evangeliseerde onder asielzoekers. Zij was een van de eerste gelovigen die ik tegenkwam. Dat heeft mij gesterkt en bemoedigd in mijn geloof. Na twee jaar trouwden we. We hebben heel veel samen in de Bijbel gelezen en samen geëvangeliseerd. Ik kon altijd met mijn vragen bij haar terecht. Haar liefde en trouw aan de Heer hebben mij steeds geholpen om Hem meer te vertrouwen.”<\/p>\n\n\n
\n \n
Samer was nog maar net klaar met zijn NT2 opleiding (Nederlands als tweede taal) toen hij in 2004 aan de vooropleiding Grieks en Latijn begon. “De studenten waren druk bezig met ‘ontgroenen’. Een nieuw woord in mijn woordenschat. Ze hadden er veel plezier in, maar het was niks voor mij. Dat was natuurlijk logisch, ik was een van de oudsten in de klas. De liefdevolle en geduldige Martha Sebens, die nu bij de Here is, heeft mij geholpen om de lastige vooropleiding te overleven. Ik vond het fijn dat ik met studenten kon zaalvoetballen, maar ook om ons
samen in het geloof te verdiepen en te evangeliseren. En op zondag was ik dankbaar dat Betty eten kon klaarmaken zodat we een groepje konden uitnodigen om ‘s avonds te komen risken. Moge de Heer hen allemaal zegenen in hun bediening nu.”<\/p>\n
<\/strong>Ondanks de moeilijkheden met de taal heeft Samer Younan goede herinneringen aan zijn studietijd. “Ik ben dankbaar voor de docenten die allemaal een voorbeeld in geloof waren, voor mij en ook voor andere studenten. Iedere docent was bijzonder en uniek voor mij. Ze toonden veel begrip omdat ik een andere achtergrond heb. Dat was een teken van nederigheid dat mij zeer aansprak.”<\/p>\n
Na het behalen van zijn bachelorsdiploma werd Younan evangelist en pastoraal werker bij ICF (International Christian Fellowship) Amersfoort, met name onder allochtonen. “Hoe meer ik bezig ben, hoe meer ik ontdek dat er gebrek is aan evangelisten. Ik ken Arabische gelovigen die een groot verlangen hebben om te evangeliseren. Sommigen zijn hoogopgeleid in eigen land, en anderen hebben ervaring met evangelisatie en preken, maar omdat ze niet de juiste opleiding hebben mogen ze niet als evangelist aan het werk. Tegelijk zie ik Nederlandse evangelisten met een theologisch diploma bezig onder moslims, die weinig begrijpen van de Arabische taal en cultuur. Mijn advies is: een korte opleiding ontwikkelen voor evangelisten op MBOniveau. Op die manier kun je mensen fulltime inschakelen als vissers van mensen, en het is nog betaalbaar ook voor de kerken. Gezien de nood van deze tijd zou naast elke dominee een evangelist moeten staan.”<\/p>\n