Teleurstellende publicatie Raad van Kerken

Onlangs heeft de contactgroep Islam van de Raad van Kerken een digitale brochure uitgebracht onder te titel ‘Moslims en christenen – wat geloven zij?’ met een samenvatting van wat christenen en moslims geloven. Een teleurstellende publicatie die geen recht doet aan het christelijke geloof en evenmin bijdraagt aan een volwaardig gesprek tussen christenen en moslims.

Moslims en Christenen – Wat geloven zij?

Van moslimzijde wordt er kort en krachtig iets gezegd over geloof en geloofspraktijk. Een samenvatting die breed door moslims gedragen zal worden. Dat moslims het optreden van Mohammed in de ogen van veel niet-moslims idealiseren, zal de meesten niet verrassen. Wat mij wel verrast en teleurstelt bij een publicatie van de Raad van Kerken, is een presentatie van het christelijke geloof die volstrekt niet aansluit bij de geloofsbelijdenis die we als kerken wereldwijd en de eeuwen door delen.

Een logische kapstok voor zo’n korte brochure zou de apostolische geloofsbelijdenis zijn. Maar van die 12 artikelen vind ik nauwelijks iets terug. In plaats daarvan is Jezus volgens deze brochure een moreel verheven mens met wie God zich verbonden had en die het noodlottige slachtoffer werd van mensen die zich daaraan stoorden. God liet echter zien ‘dat Hij het leven van Jezus goed vond’ en daarom verscheen hij weer na drie dagen. Paulus zou vervolgens geleerd hebben dat ‘zoals Jezus opstond uit de dood, een mens kan ‘opstaan’ uit het slechte.’ ‘De doop betekent dat mensen een nieuwe start willen maken in hun leven’. Jezus is een voorbeeld en het rijk van God is open voor ieder die dat voorbeeld volgt…

Ik lees niets over God die mens werd; niets over dat God ook zelf verzoenend handelde in de door de profeten aangekondigde kruisiging van Jezus; niets over dat Jezus ook voor mijn zonde stierf en dat om omkeer en schuldbelijdenis vraagt in plaats van optimisme over mijn goede inspanningen voor een betere wereld; niets over dat het oordeel in de hand ligt van de Zoon die gelijke eer toekomt als de Vader. Dit hart van de boodschap van het Nieuwe Testament en de belijdenis van de kerk wordt weersproken door de islam en het lijkt alsof de Raad van Kerken grotendeels met die kritiek instemt.

Ik beschouw deze brochure als een gemiste kans in het gesprek tussen moslims en christenen. Als moslims de komende dagen een kerstdienst meemaken, zullen ze in de meeste gevallen een ander verhaal horen dan in deze brochure. Gelukkig zijn er door de verschillende kerken veel betere presentaties van het christelijke geloof gepubliceerd. Gelukkig spannen veel christenen in ons land zich in om tijdens de kerstdagen een persoonlijke variatie te geven op het loflied van Filippenzen 2:5-11.

Cees W. Rentier