Laat niemand achterblijven

Een heel aantal jaren geleden gaf de Koptisch Orthodoxe kerk in Egypte een boekje uit met de titel ‘De dwaalleer van eeuwige redding in een ogenblik.’ Het boekje, geschreven door Paus Shenouda III,  was bedoeld om Kopten te waarschuwen voor proselitisme van protestantse en evangelische zendingsbewegingen die, terwijl het werk onder moslims moeizaam ging, Koptisch orthodoxen uitnodigden.

Een van de elementen van het betoog was, dat je eeuwige redding niet zeker is met het uitspreken van een enkel bekeringsgebed van overgave aan Jezus. Het gaat er om dat je in heel je leven trouw volgeling van Jezus bent en blijft tot je dood. In je eentje kun je dat niet, daar heb je de geloofsgemeenschap van de kerk voor nodig.

Het kostte Shenouda geen moeite om zijn betoog met citaten uit de Bijbel te onderbouwen. Denk alleen maar aan de Hebreeënbrief in het Nieuwe Testament die christenen waarschuwt dat als ze niet volharden in het geloof en strijden tegen de zonde uiteindelijk niet zullen delen in wat Christus ons beloofd heeft. Zeker niet alle stellingen in het boekje zou ik willen overnemen, maar het is de moeite waard om serieus te luisteren naar een kerk die het meer dan 15 eeuwen heeft volgehouden, waarvan het grootste gedeelte onder moslimbestuur. In de protestantse en evangelische traditie houden veel kerken het minder lang vol, soms nog niet één generatie.

Onlangs sprak ik de voorganger van een Iraanse gemeente in ons land. Hij vertelde me hoe ze in de afgelopen twintig jaar meer dan 200 jongeren zijn kwijtgeraakt. Sommigen zijn gelukkig naar een ‘gewone’ Nederlandse kerk gegaan, maar anderen hebben het geloof verloren waaraan hun ouders zich met zoveel vreugde hadden overgegeven. Het beginnen met een pioniersplek of nieuwe gemeente waar mensen tot geloof komen is prachtig werk, maar hoe houden we het met elkaar vol op de lange termijn en hoe gaat een volgende generatie verder op de weg van Christus?

Het is mijn stellige overtuiging dat we elkaar daar als allochtone en autochtone christenen voor nodig hebben. Met de nog steeds doorgaande secularisatie onder leden van de traditionele kerken heeft een steeds groter deel van de Nederlandse christenen een migranten-achtergrond. Bekeerlingen vanuit moslimachtergrond kunnen met hun radicaliteit en offerbereidheid ons bij de les houden. Nederlandse kerken kunnen hen helpen het geloof in Christus vast te houden en door te geven aan een volgende generatie in een seculier land.

Met de Filippus-opleiding proberen we eraan bij te dragen dat christenen met een moslimachtergrond worden toegerust om samen met Nederlandse christenen te werken aan de toekomst van de kerk in ons land. Heeft u gemeenteleden die u deze toerusting wilt geven, meld hen dan aan. Probeer deze gemeenteleden met een moslimachtergrond ook een actieve rol en verantwoordelijkheid te geven in gemeente-opbouw en evangelisatie. God heeft ons elkaar gegeven om samen de weg van Christus te gaan.

Cees Rentier
directeur