Spring naar content

Katia Mrowiec, Michel Kubler en Antoine Sfeir: God, Adonai, Allah.

Boekbespreking
Katia Mrowiec, Michel Kubler en Antoine Sfeir: God, Adonai, Allah.
Vragen over de drie grote religies. 100 antwoorden op vragen die kinderen stellen over het geloof van christenen, het geloof van joden en het geloof van moslims. Vert.: Iny Driessen, ‘s-Hertogenbosch, Leuven, 190 p.

Dit mooi uitgevoerde boek, een initiatief van de Franse katholieke kerk, is de vertaling van ‘Dieu, Yahweh, Allâh. Les grandes questions sur les trois religions’ (Parijs, 2004). De vraag rijst waarom de vertaalster heeft gekozen voor Adonai i.p.v. Yahweh. Het boek is bedoeld voor de hoogste klassen van de basisschool, maar je vraagt je voortdurend af of de taal en gedachten niet veel te moeilijk zijn voor deze kinderen. Zinnen als ‘De orthodoxen vieren met veel luister het feest van de Transfiguratie of Gedaanteverandering’ (blz. 127) komen veelvuldig voor. In de passages over de islam staan veel Arabische termen die voor een deel relevant zijn, maar vaak alleen maar belastend, zoals de termen tafsir voor exegese en moe’allaf voor pasbekeerde. Bij de presentatie van het boek zei van der Hoeven dat het er om gaat ‘dat je dingen met elkaar doet en van elkaar weet. Dat je elkaar respecteert en dat iedereen een eigen lievelingsgod moet kunnen kiezen.’ Dat laatste is niet bepaald een aanbeveling voor wie – jood, christen of moslim – trouw wil zijn aan het unieke en het openbaringskarakter van eigen geloof. In het boek komt het eigene van de drie monotheïstische godsdiensten wél naar voren. Er is ook af en toe een zelfkritische houding te vinden, zoals op bladzijde 152 waar het gaat om moslimvrouwen en waar de opmerking ‘Op het niveau van de rechten is de vrouw achtergesteld ten opzichte van de man’ wordt uitgewerkt.
Herman Takken

 

Scroll naar boven